Opublikowane ostatnio studium wzięło pod uwagę ulotne emisje metanu z nieczynnych odwiertów poszukiwawczych i wydobywczych znajdujących się w Zjednoczonym Królestwie, które wywiercono w celu eksploatacji lądowych zbiorników konwencjonalnych węglowodorów. Jest to sprawa ważna ponieważ emisje ulotne do atmosfery są jednym z problemów środowiskowych związanych z przemysłem ropy i gazu. (Link Internetowy)

Davies i inni (r. 2014) sugerowali, że badanie gleb na terenach znajdujących się ponad porzuconymi szybami mógłby stanowić ważny krok w kierunku ustalenia czy nastąpiła utrata integralności oraz czy nie pojawiła się migracja płynów po opuszczeniu odwiertu. Celem tego studium było stwierdzenie czy opuszczone, ale w prawidłowy sposób wyłączone z eksploatacji odwierty nadal stanowią źródło CH₄ wydalanego do atmosfery.

W większości przypadków dotyczących Zjednoczonego Królestwa opuszczony odwiert jest zdefiniowany jako odwiert, który został odcięty, uszczelniony, a potem pogrzebany pod warstwą około 2 m ziemi. Awaria integralności odwiertu następuje gdy cementowe obudowanie lub bariery orurowania zawodzą, powodując utratę izolacji strefowej i tworząc ścieżki do migracji płynów oraz CH₄ do wód gruntowych, wód powierzchniowych, jak również do atmosfery.

Studium objęło badaniami 66% wszystkich odwiertów lądowych w Zjednoczonym Królestwie, które wydawały się być w prawidłowy sposób wyłączone z eksploatacji (opuszczone), i które pochodziły z 4 różnych zagłębi, oraz których wiek znajdował się w przedziale od 8 do 79 lat. Gaz glebowy z każdego odwiertu został przeanalizowany i oceniony w stosunku do pobliskiego terenu kontrolnego o podobnym zastosowaniu i typie gleby. 

Wyniki wykazały, że spośród 102 szybów objętych badaniami 30% miało poziom gazu glebowego CH₄ na powierzchni gleby znacznie wyższy niż odpowiadający mu poziom na terenie kontrolnym. I odwrotnie, 39% terenów, na których znajdowały się odwierty miało znacznie niższe poziomy koncentracji gazu glebowego CH₄ niż koncentracje na odpowiadających im terenach kontrolnych. Interpretujemy to w ten sposób, że podwyższone koncentracje gazu CH₄ w glebie były rezultatem awarii integralności odwiertów, ale nie znamy źródła gazu, ani jego drogi na powierzchnię. Wygląda na to, że w miejscach, gdzie wykryto podwyższone koncentracje CH₄ nastąpiło to w przeciągu dekady od czasu wywiercenia odwiertu. 

Wyciek CH₄ z odwiertów był 364±677 kg CO₂eq/odwiert/rok z 27-procentową szansą, że odwiert będzie miał negatywny wyciek do atmosfery niezależnie od wieku odwiertu. Stopień wycieku jest niski w odniesieniu do działalności zwykle występującej na terenach, gdzie znajdują się wyłączone z eksploatacji odwierty (n.p. wypas owiec). Jednakże oczekuje się, że poziom wycieków z odwiertów, które nie zostały wyłączone z eksploatacji w należyty sposób byłby wyższy.