Jakie będą korzyści?
Bezpieczny dopływ energii
Według danych z raportu amerykańskiej EIA opublikowanego w 2013 r., Stany Zjednoczone są w posiadaniu 567 trylionów stóp sześciennych (Tcf) gazu łupkowego, którego eksploatacja jest możliwa z technicznego punktu widzenia. Biorąc pod uwagę poziom konsumpcji energii w USA w 2012 roku, zasoby te wystarczyłyby na 22 lata. W 2011 roku, gaz łupkowy stanowił 34 % ogólnej produkcji gazu ziemnego w USA. Liczba ta może wzrosnąć do 50 % całkowitej produkcji gazu ziemnego w Stanach Zjednoczonych w 2040r., jak przewiduje się w raporcie agencji EIA „Perspektywy dla rynku energii 2013” (ang. EIA Annual Energy Outlook 2013).
Dane szacunkowe dotyczące zasobów gazu łupkowego dla krajów europejskich ilustruje Rys. 1, z którego wynika, że niektóre kraje mają bardzo duże zasoby gazu łupkowego. Warto zwrócić uwagę na fakt, że uaktualnienia danych zaprezentowanych na Rys. 1 są już dostępne: Polska: 12-27 Tcf (możliwe że nawet do 67; Polski Instytut Geologiczny, marzec 2012 r.); Niemcy: 11-71 Tcf (Niemiecki Federalny Nauk o Ziemi i Zasobów Naturalnych, styczeń 2016 r.), Wielka Brytania**: 822-2281 Tcf (British Geological Survey, lipiec 2013 r.), Dania: 0-13,4 Tcf (studium USGS, grudzień, 2013), Litwa***: 36-181 Tcf (Lazauskiene & Zdanaviciute, 2014). Mogłyby one zaspokoić długoterminowe zapotrzebowanie na gaz ze źródeł rodzimych, w sytuacji kiedy większość krajów europejskich jest w dużym stopniu uzależnionych od importu (Tab. 1: tylko Holandia, Dania i Norwegia są eksporterami gazu ziemnego).
Tab.1 Import gazu naturalnego wybranych krajów europejskich (w oparciu o dane z 2009 roku, EIA 2011).
Kraj | Import (Eksport) | Kraj | Import (Eksport) | |
---|---|---|---|---|
Francja | 98% | Dania | (47%) | |
Niemcy | 84% | Szwecja | 100% | |
Holandia | (38%) | Polska | 64% | |
Norwegia | (96%) | Turcja | 98% | |
W. Brytania | 33% | Ukraina | 54% |
** Brytyjskie studium nie odwołuje się do wskaźnika wydobywalności a ilości gazu łupkowego odnoszą się tylko do GIP. Posługując się konserwatywnymi danymi szacunkowymi dla TRR wyniosłyby 82-228 Tcf lub uwzględniałyby wskaźnik wydobywalności na poziomie 10 %.
*** Studium litewskie nie porusza czynnika wydobywalności, a ilości gazu łupkowego odnoszą się tylko do GIP (objętość gazu in situ ). Zachowawcze oszacowanie TRR (technicznie wydobywalnych zasobów) dałoby czynnik wydobywalności 3.6 ‒ 18.1 Tcf, lub czynnik wydobywalności 10%.
Pozytywny efekt ekonomiczny
Dane opublikowane w kilku raportach wykazały, że przemysł łupkowy w USA przyczynił się do stworzenia wielu miejsc pracy i miał ogromne pozytywne znaczenie gospodarcze, np. poprzez obniżenie kosztów z poziomu konsumenta gazu ziemnego i elektryczności, stymulując wzrost gospodarczy i zwiększając przychody podatkowe na poziomie federalnym, stanowym oraz państwa.
W skali globalnej, 32 % całkowitych szacowanych zasobów gazu ziemnego znajduje się w formacjach łupkowych, natomiast 10 % szacowanych zasobów ropy znajduje się w formacjach łupkowych lub formacjach zamkniętych/zaciśniętych (EIA, 2013). Dzięki potwierdzonej możliwości szybkiej produkcji w dużych wolumenach przy stosunkowo niewielkim koszcie, wydobycie ropy zamkniętej i zasobów gazu łupkowego zrewolucjonizowało amerykański przemysł wydobycia ropy i gazu ziemnego, odpowiadając za 29 % całkowitego wydobycia i produkcji ropy oraz 40 % całkowitej produkcji gazu ziemnego w Stanach Zjednoczonych w 2012 r. (EIA, 2013).
Raport „Wpływ Gazu Łupkowego na Zatrudnienie i Gospodarkę Stanów Zjednoczonych” (ang. The Economic and Employment Contributions of Shale Gas in the United States), opublikowany w grudniu 2011 roku przez IHS§, zawiera wnioski, że w roku 2010, na poziomie federalnym, stanowym i lokalnym produkcja gazu łupkowego wygenerowała kwotę 18.6 miliarda dolarów w formie podatków i federalnych opłat za prawo do eksploatacji. Analiza wskazuje również, że wkład gazu łupkowego do PKB wyniósł w 2010 r. ponad 76 miliardów dolarów. Uaktualniony raport został opublikowany w czerwcu 2012 r. („Wpływ Rozwoju Gazu Niekonwencjonalnego na Zatrudnienie i Gospodarki Stanowe”; ang. The Economic and Employment Contributions of Unconventional Gas Development in State Economies). Uwzględnia on dane dot. gazu zamkniętego oraz metanu z pokładów węgla, jak również gaz łupkowy. Przyjmuje się, że wkład przemysłu gazu niekonwencjonalnego do budżetu państwa to rocznie kwota ponad 49 miliardów dolarów, oraz że wyniesie on 197 miliardów dolarów w amerykańskim PKB do roku 2015. Ponadto, działalność sektora gazu niekonwencjonalnego utrzymała milion miejsc pracy w 2010 r. Liczba ta wzrośnie do blisko 1,5 miliona w 2015 r.
Opracowanie zatytułowane „Wydobycie i Produkcja Gazu Ziemnego i Ropy w Ohio oraz Rozwój Formacji Gazowej Utica – Analiza Wpływu Ekonomicznego” (ang. Ohio’s Natural Gas and Crude Oil Exploration and Production Industry and the Emerging Utica Gas Formation - Economic Impact Study), opublikowane we wrześniu 2011 r., podkreśla wkład ekonomiczny i korzyści dla stanu Ohio wynikające z rozwoju przemysłu gazu ziemnego i ropy. Studium to zawiera szacunkowe dane dotyczące efektów ekonomicznych wydatków planowanych przez przemysł na rozwój złóż gazu łupkowego Utica. Wyniki badań wykazały między innymi, że „do roku 2015 zostanie stworzonych ponad 204.000 miejsc pracy lub będzie finansowanych w rezultacie prac poszukiwawczych, wynajmu, odwiertów i budowy rurociągów przesyłowych na terenie formacji łupkowej Utica”. Bardziej aktualna publikacja pt. „Nowa Przyszłość Energetyczna Ameryki: Ropa Niekonwencjonalna i Rewolucja Gazowa a Gospodarka Stanów Zjednoczonych. Vol. 2 – Stanowe Przychody Gospodarcze” (ang. America’s New Energy Future: The Unconventional Oil and Gas Revolution and the US Economy. Volume 2 – State Economic Contributions), opublikowana w grudniu 2012 r. przez IHS, donosi, że w 2011 r. przemysł wydał ponad 910 milionów dolarów na stanowe i lokalne podatki w Ohio oraz że aktualnie utrzymuje 38,380 miejsc pracy powiązanych z działalnością sektora gazu i ropy. Spodziewany jest wzrost tej liczby do 143,595 do roku 2020 oraz do 266,624 do roku 2035.
§ Information Handling Services (IHS Inc.) obsługuje klientów międzynarodowych w pięciu głównych obszarach: energia, cykl życia produktu, środowisko oraz bezpieczeństwo, elektronika i media.
Łagodzenie efektów klimatycznych
Gaz naturalny jest najbardziej czystym spośród paliw kopalnych. Jeśli chodzi o konwencjonalny gaz naturalny, przewaga klimatyczna nad innymi paliwami jest dobrze znana; ale w odniesieniu do gazu łupkowego, przy produkcji którego występuje emisja gazów cieplarnianych, była ona kwestionowana. Rezultaty najnowszych badań wskazują, że przy zastosowaniu obecnie osiągalnych technologii, wpływ gazu łupkowego na klimat jest tylko nieznacznie wyższy w porównaniu z gazem konwencjonalnym, natomiast znacznie niższy w porównaniu z węglem. Jednak większość badań wyraźnie stwierdza, iż nie ma pewnosci jeśli chodzi o wiele z przyjętych zalożeń, i że konieczne są dalsze badania. (zobacz SHIP “Climate Impact”) (Wpływ na klimat).
SHIP jest wdzięczny za poparcie udzielone przez Instytut Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk (ING PAN) i wersje polskie zamieszczonych tekstów.